U kent dat
wel, telkens iemand u iets uitschenkt en de fles of het recipiënt is net leeg,
dan zegt men bij het afschudden van de laatste druppel: hierzie, flessengeluk.
En dan moet
u dat vriendelijk beamen want anders zou u wel eens ongeluk kunnen overkomen,
bijgelovig als we allemaal zijn.
Fout, fout,
fout.
Hebt u al
eens bedacht hoeveel flessen er dagelijks soldaat gemaakt worden ? En bij elk
van die laatste-druppel-situaties zou de ontvanger geluk moeten verwachten ?
Belachelijk toch. Deze wereld zou stuk lopen op al dat geluk.
Flessengeluk,
dat is wat mij gisteren overkwam.
Bij het schrijven van een blogbrokje heb ik
mezelf een glaasje ingeschonken.
De laatste druppel die ik uit de fles geschud
kreeg deed het glaasje nèt niet overlopen.
Dàt, die laatste net-niet-druppel,
dàt heet flessengeluk.
Dat is mij
nog maar drie keer in mijn leven overkomen. Gisteravond was de derde keer.
Ik wens het
u ook toe, toch minstens één keer in uw leven.
Als dit
verhaal volgens u niet 100 % waar is, mail mij dan het verzinsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten