Het is allemaal razend snel gegaan. We zijn erover gevlogen voor we er erg in hadden.
We hebben zo'n cameraatje op onze boeg staan en normaal filmen we onszelf in volle actie omdat we onszelf dan graag bekijken. We vinden onszelf dan ook fantastisch. Behalve als we kapseizen.
Die dag stond het cameraatje, raar maar waar, naar de zee gericht. Dat moet een slordigheidje geweest zijn van mijn fokkemaat.
We hebben de beelden van die tocht al talloze keren bekeken doch raken er maar niet uit.
Wat deed zich hier op volle zee voor ?
Was het een zwart gat onder het wateroppervlak dat dringend gevuld moest worden ?
Was het een rif , zo vlak voor de kust ?
Of een zandbank ?
Een magnetisch veld ?
Een plotse verzakking van de bodem ?
Of een onderzeeër die plots naar het oppervlak komt ?
We hebben de zeekaarten erop nageplozen en waar we toen koers liepen is er niets van dit alles te zien.
We zijn er nog altijd niet uit. Want ik verzeker u, het heeft geen haar gescheeld of we kapseisden.
Zo vlak naast zo'n watersuccer, ik mag er niet aan denken.
Als dit verhaal volgens jou niet voor 100% waar is, zet dan bij de reacties wat het verzinsel is.
2 opmerkingen:
Een walvis misschien? Of een dinosauriër die even in het verkeerde tijdperk zat? Of de Grote Architect die per ongeluk het stopsel had uitgetrokken? (Ik denk dat-ie het al heeft teruggeplaatst, anders was al het water weggelopen.)
Jullie werden met vriendelijke aandrang verzocht om de Mysterieuze Onderwaterwereld een bezoekje te brengen! Maar jullie stinkvoeten zorgden ervoor dat deze wereld zich op het laatste moment bedacht, jullie niet lieten kapseisden en jullie verder liet stinken op Aarde! Hoera aan de stinkvoeten!!
Een reactie posten