Aha, de
dame heeft haar effect niet gemist.
Ze zou in
de voor-vorige eeuw overigens zeer in trek geweest zijn bij beeldhouwers en schilders die
haar als model wel zouden zien zitten om ons allerlei allegorische gedachten
bij te brengen.
Vandaag
loopt het anders.
Via een promotiefilmpje probeert de directrice van het Design
Museum (Katrien Van de Maerliere) uw aandacht te trekken voor de goede zaak.
Wat hebben
deze ballonnen met die vrouw gemeen ?
Wel, heel
vaak worden massa’s ballonnen tegelijk de lucht ingestuurd voor een goed doel,
een welgemeende boodschap, een protestactie.
Je kan het zo gek niet bedenken of
er worden ballonnen opgelaten, zeker omdat we op die manier onze kinderen erbij
kunnen betrekken en ze brainwashen voor de boodschap die we hen willen
meegeven.
Meer
dan de helft van die onschuldige ballonnen komt in de zee terecht waarna ze
zakken tot op de bodem en dan door vissen ingeslikt worden die denken dat het
een nieuw soort voedsel is. Bij veel vissen staan er weerhaakjes op hun kaken
en van die ballonnen raken ze niet meer af en stikken ze.
Doe dat dus
niet meer, ballonnen oplaten voor het goede doel.
En die dame
wil ook dat u eens gaat kijken naar die tentoonstelling en ook ziet hoe een
jonge man in Nederland erin slaagt water, hemel en aarde te bewegen om de
smurrie op te ruimen. Kijk nog eens naar het filmpje.
Maar beter
is om geen smurrie te maken.
Als u denkt
dat dit verhaal niet voor 100 % juist is, mail mij dan het verzinsel.
1 opmerking:
Directeur design museum lijkt me Katrien Laporte te zijn.
Een reactie posten