Marat II

Beste bloglezer. 

In onze eerste bijdrage hebben we het uitvoerig gehad over Marat en zijn moordenares Charlotte Cordenay.

Ik vroeg ook wat er nu precies op die laptop stond van het kunstwerk van Richard Jackson dat toen in het Gentse SMAK te zien was.

 

Laten we eerst kijken naar de tekst die op het origineel schilderij van Louis David stond:

Du 13 juillet 1793 / Marie Anne Charlotte Corday au citoyen Marat / Il suffit que je sois bien malheureuse pour avoir droit a votre bienveillence …

Geef toe, u en ik, wij zouden geen mooier geformuleerde openingszin kunnen bedenken bij een dergelijk drama. Daarvoor heb je de Franse taal nodig.

Op de laptop van Richard Jackson's kunstwerk staat een mail, afkomstig van  Marie-Anne Charlotte de Corday d’Armont, met e-mailadres charlottecorday1768@hotmail.com : 

dear monsieur marat, i would like to intruduce myself as one of your admirers. If you have time, I would like to stop by and relate to you some information that might be of interest concerning trouble in Caen. Attached is my resume and photo,

Sincerely,

Marie-Anne Charlotte de Corday d’Amont

Eerlijk gezegd, die Amerikaanse tekst klinkt zeer zakelijk. Het lijk wel CIA-Engels. Geen hoofdletters, geen beleefdheidsvormen, enfin, een beetje zoals sommigen menen een mail te moeten schrijven vandaag.

Ik heb naar beide e-mailadressen een beetje nadere uitleg gevraagd maar doe geen moeite; deze-mailadressen zijn opgeheven. 

Kijk, zo’n benadering, al heet ze dan kunst te zijn, kan mij gestolen worden.

Alleen nog iets over die foto. Ik weet niet waar Richard ze gehaald heeft maar mocht ik, Marrat, zo’n mailtje binnenkrijgen, ik zou met de gepaste discrete nieuwsgierigheid toch nagevraagd hebben wat er in Caen dan wel gaande was, al wist ik –Marat – dat maar al te goed.

Maar soit.

Niemand van mijn dierbare lezers heeft mij de tekst doorgemaild en de tentoonstelling is al een paar maanden voorbij.

Spijtig, spijtig, spijtig.

Ik had de winnaar nochtans graag op een nachtje in het zeer degelijke Munthotel in Brussel getrakteerd, met etentje erbij, op de plaats waar Louis David in Brussel huisde toen hij vluchtte omdat het hem in Parijs te heet werd.

Als u meent dat dit verhaal niet voor 100 % waar is, mail mij dan het verzinsel.