
Dirk stelt samen met collega Karim Zahidi vast dat dit vermogen de laatste jaren achteruit gaat.
Ik heb daar geen concrete cijfers over maar ik stel ook vast dat die oeroude en o zo nuttige regel van drie - eigenlijk heerlijk sappige vraagstukken uit de lagere school - in het latere leven soms een onoverkomelijk wiskundig probleem lijkt.
Ook bij de zogenaamde intellectuelen, zoals Dirk in het fragment fijntjes opmerkt.
Hier hebt u de link naar het programma maar leest u eerst verder.
Ik kan wel van getuigen van de stelling van beide ervaringsdeskundigen.
Ik leg volgend vraagstuk voor aan de studenten: het bureau waar u werkt factureert alle prestaties aan 65 €/uur. Een beetje aan de lage kant maar soit.

Vraag is dan: hoeveel mag die medewerker dan bruto verdienen ?
Het grootste deel van de studenten beantwoordt zoiets benaderend juist tot akelig precies, maar je trekt je ogen toch wel op als de antwoorden afkloppen op 80 €/u, 138 €, 184 € of 363 €. Het record was dit jaar 3.200 €/u.

Waar ligt dat aan ?
Gebrek aan zelfcontrole ?
Gebrek aan redeneringsvermogen ?
Gebrek aan empathie ?
Of is het stomme examensysteem dat de studenten onder druk zet ?
Kunt u mij op weg helpen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten